Deze week pakten vele media uit met een artikel over de woningmarkt. De haleluja stemming over de steeds hogere aantallen verkochte woningen en de hogere prijzen begint langzaam om te slaan. Koppen als "kans op woning voor starters bijna onmogelijk" en "makelaars waarschuwen dat woningmarkt minder toegankelijk wordt" werden gebruikt.
Door de vele verkopen gaat niet alleen de prijs van de huizen omhoog, maar ook staan er nog maar steeds minder huizen te koop. Daardoor gaan de prijzen nog verder omhoog, want veel mensen willen blijkbaar nog steeds een huis kopen.
Dat er minder huizen te koop staan is natuurlijk ook niet goed voor de makelaars. Die beleven nu gouden tijden met de vele verkopen, maar al naar gelang er minder huizen te koop staan blijven er minder toekomstige verdiensten over. Ik snap dus wel dat ze "waarschuwen".
Maar is de woningmarkt al echt ontoegankelijk? Met een modaal inkomen van €36.500 kun je nog steeds een hypotheek krijgen van ruim €173.000. Daar kun je volgens mij een prima woning van kopen als starter, buiten de randstad zeker, maar in de randstad ook nog wel (misschien zijn Amsterdam en Utrecht een uitzondering).
Nu heeft niet iedere starter dat inkomen, Maar als je met zijn tweeën bent en elk €20.000 verdient kun je een soortgelijke hypotheek krijgen, en dus best een aardig huis kopen.
Maar misschien is wel het probleem dat we tegenwoordig gelijk te veel willen. Als ik naar de woongeschiedenis van mijn ouders bekijk, die zijn na hun trouwen begonnen in een flatje, en zijn daarna "gegroeid" naar eerst een eengezinswoning en later een tweeondereenkapper. Ook wij zelf zijn begonnen in een appartement en nu doorgegroeid naar een rijtjeshuis.
Het is helemaal niet erg om kleiner te beginnen en, wanneer het kan, door te stromen naar een ruimer huis (of niet). En dan misschien weer later juist kleiner te gaan wonen.
Hoe is jullie "wooncariërre" tot nu toe?
Door de vele verkopen gaat niet alleen de prijs van de huizen omhoog, maar ook staan er nog maar steeds minder huizen te koop. Daardoor gaan de prijzen nog verder omhoog, want veel mensen willen blijkbaar nog steeds een huis kopen.
Dat er minder huizen te koop staan is natuurlijk ook niet goed voor de makelaars. Die beleven nu gouden tijden met de vele verkopen, maar al naar gelang er minder huizen te koop staan blijven er minder toekomstige verdiensten over. Ik snap dus wel dat ze "waarschuwen".
Maar is de woningmarkt al echt ontoegankelijk? Met een modaal inkomen van €36.500 kun je nog steeds een hypotheek krijgen van ruim €173.000. Daar kun je volgens mij een prima woning van kopen als starter, buiten de randstad zeker, maar in de randstad ook nog wel (misschien zijn Amsterdam en Utrecht een uitzondering).
Nu heeft niet iedere starter dat inkomen, Maar als je met zijn tweeën bent en elk €20.000 verdient kun je een soortgelijke hypotheek krijgen, en dus best een aardig huis kopen.
Maar misschien is wel het probleem dat we tegenwoordig gelijk te veel willen. Als ik naar de woongeschiedenis van mijn ouders bekijk, die zijn na hun trouwen begonnen in een flatje, en zijn daarna "gegroeid" naar eerst een eengezinswoning en later een tweeondereenkapper. Ook wij zelf zijn begonnen in een appartement en nu doorgegroeid naar een rijtjeshuis.
Het is helemaal niet erg om kleiner te beginnen en, wanneer het kan, door te stromen naar een ruimer huis (of niet). En dan misschien weer later juist kleiner te gaan wonen.
Hoe is jullie "wooncariërre" tot nu toe?
Van dat bedrag aan hypotheek moet je ook de kosten koper betalen. Van het bedrag wat overblijft kun je in ons dorp (naast Amsterdam) een miniflat kopen van twee kamers. Als je uitwijkt naar Almere of Purmerend dan is er wel wat meer keuze. Veel starters hebben nog geen modaal inkomen en ook niet altijd een partner. Ook is er vaak geen zekerheid, een flexcontract etc. Niet echt hypotheekmateriaal. Huren zit er helemaal niet in de sociale sector.
BeantwoordenVerwijderenIk zie het om me heen bij collega's die jongvolwassen kinderen hebben.
Zelf had ik met 21 al een vaste baan en kreeg toen ik 22 was een 2 kamer huurflatje aangeboden van de gemeente, dat ging toen nog zo, je schreef je met 18 jaar in en dan was het wachten. Daar heb ik eerst alleen gewoond en later met man. We kochten ons eerste huis in 1996 met een mazzeltje. Ze verkochten huurwoningen voor een zeer vriendelijke prijs en de huurder die we kenden, had net een ander huis gekocht. Wij kochten het van hem in een koop en we hebben ook geen kk betaald. Hier woonden we tot 2002. In 2001 (voor 11 september) kochten we ons huidige huis. De woningmarkt was een snelkookpan. We kregen de vraagprijs voor ons oude huis, maar betaalden ook een flinke prijs voor het nieuwe huis. De overwaarde was EUR 55.000 winst. Daarvan plaatsten we een nieuwe keuken, badkamer en wc. Het restant ad EUR 30.000 storten we terug in de hypotheek. We hebben daardoor altijd lage lasten gehouden. Inmiddels zit er weer een flinke overwaarde in ons huis. Ons huis is wat onhandig en soms mopperen we op het ruimtegebrek. Maar opruimen is de oplossing en de kids zijn al groter dus verhuizen staat niet hoog op de agenda.
BeantwoordenVerwijderen7 jaar huren in een prachtwijk. Euhm wijk in ontwikkeling. De gemeente beweerde dat het beter zou worden, maar het werd steeds minder.
BeantwoordenVerwijderen65 m2 en afschuwelijk gehorig, vooral omdat drugsverslaafde, alcoholverslaafde, uitkeringsfreudeurs, wiet kweekten en verkochten en doodleuk snachts om half drie een vloer begonnen te leggen. En als je dan zo gek was er iets van te zeggen werden er messen getrokken. Ik bracht zoveel mogelijk tijd door in de ikea en bibliotheek.
En ieder jaar kwam de loonsverhoging net te laat om een hypotheek rond te krijgen voor de nieuwe regels erdoor kwamen. Uit pure wanhoop de maand waarin functioneringsgesprekken werden gehouden vakantie genomen en het gesprek daarvoor gehouden.
Nu wonen we in een hoekhuis, 135 m2, met tuin, onze buren hebben allemaal een koophuis, een hypotheek en een baan, ik heb geen enkele keer wiet geroken, geen signalen van andere drugs, en niemand lijkt regelmatig teveel te drinken.
En ik weet heel zeker dat ik nooit meer wil verhuizen. Ik haat verhuizen. Ik vind het zo afschuwelijk. Dus jouw idee met starten in een flat en dan steeds verhuizen klinkt mij als marteling in de oren.
Overigens begonnen wij met een inkomen van 1090 euro netto in de maand. 11 jaar geleden. En omdat wij 25000 euro spaargeld hadden konden we kopen. Want een hypotheek voor meer dan 75% wilden ze ons niet geven met ons inkomen. En voor je eens 25000 euro bij elkaar spaart, van een inkomen dat 6 jaar lang onder de 1500 euro in de maand bleef..
Rest mij te zeggen dat ons huurhuis duurder was in de maand dan ons koophuis.
De huur was gelijk aan de netto hypotheeklast. Maar het huurhuis was een koud, vochtig, schimmelend, scheuren tot op de fundering, ratten in de kruipruimte hok. Niet warm te stoken, 15 graden was echt warm. Nu is de kachel nog niet aan geweest en een shirtje is echt warm genoeg.
Oh en zonnepanelen. En schimmelloos. En ratloos.
Petra
Als je nog geen blog hebt Petra, zou ik er een beginnen. Genoeg meegemaakt qua en je schrijfstijl leest lekker weg.
VerwijderenWij hebben eerst particulier gehuurd, kon net op mans salaris. Woning van 120m2, met balkon van 25m2 en dat voor 500 per maand kaal. Echt bijzonder. En veel te groot voor een stel zonder kinderen.
BeantwoordenVerwijderenDaarna gingen wij kopen in de randstad, een appartementje van ruim 80m2, met tuintje in een 'upcoming' buurt, volgens de gemeente iig. Helaas bleek dat niet waar, en werd de wijk alleen slechter. Wij hadden in 2008 gekocht, dus een flinke prijs betaald. Toen wij een paar jaar later weg wilden leverde dat een flink verlies op bij verkoop op het dieptepunt van de markt, zeker als je ook rekent dat we al behoorlijk hadden afgelost. Erg jammer. Toch was de gezinswoning die we erna kochten dus ook flink in prijs gezakt, en knijpen we nu in onze handjes met de prijs die we daarvoor betaald hebben. Al heeft het ons totaal erg veel geld gekost, en zijn we nu weer opnieuw begonnen met aflossen. Nu we drie kinderen hebben gaat dat natuurlijk een stuk minder snel.
Ik denk dat het voor jongvolwassenen met name lastig is omdat ze zelden nog een vast contract krijgen. Als je als starter dan ook nog alleen bent, dan zijn de mogelijkheden wel beperkt.
BeantwoordenVerwijderenHier, in een middelgrote gemeente in de randstad gaat het als volgt: je schrijft je op 18-jarige leeftijd in bij de woningbouwvereniging en 7 (zeven !) jaar later kom je in aanmerking voor een 2-kamerflatje. Dit overkwam mijn zoon en hij twijfelde ernstig of hij zijn spaarcentjes zou steken in het inrichten van deze woning waar hij al snel uitgegroeid zou zijn als zijn vriendinnetje bij hem zou komen wonen. Hij besloot nog een tijdje bij pa & ma te blijven wonen en door te sparen. Gelukkig voor hem (en voor ons) werd hij ingeloot voor een 3-kamerappartement dat echter nog gebouwd moest worden. Koopprijs ca 180.000 . Daar heb je hier echt geen eengezinswoning voor. Hij kon nog flink doorsparen tot de woning klaar was en wij hebben ook een leuk bedrag geschonken omdat hij anders de hypotheek niet rond kreeg. Hij was 27 toen hij eindelijk op zichzelf ging wonen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb als 23 jarige in 1990 een 2 kamer appartement gekocht voor 120.000 gulden met een hypotheek van 113.000 gulden en maximale premie A subsidie (41.000 gulden). Per saldo betaalde ik zelf maar de lasten van 72.000 gulden (zo'n €32.600), maar de hypotheek rente was wel tegen de 8%. Niet meer in te denken.
BeantwoordenVerwijderenDat appartement heb ik in 2006 verkocht voor €172.000, de hypotheek was toen nog maar €43.000. De overwaarde heb ik gestoken in mijn nieuwe woning, een eengezinswoning van €255.000 en de nieuwe hypotheek was €135.000.
Over ruim 3 jaar is de meegenomen spaarhypotheek van mijn 1e woning afgelost (loopt dan 30 jaar) en ook verwacht ik dan het aflossingsvrije gedeelte zelf afgelost te hebben. Wat dan nog rest is een 2e spaarhypotheek van iets meer dan €55.000. Deze spaarhypotheek is door een extra storting al 3 jaar ingekort.
Nou, ik ben nu bezig met de aankoop van een woning en het wordt me toch echt knap lastig gemaakt. Ik zit net beneden modaal op 32.500 euro en krijg een hypotheek van krap 140.000 euro. Ik krijg wel 5000 euro netto per maand extra, maar dat mag ik niet meenemen in mijn hypotheek want wordt door mijn werkgever niet op de werkgeversverklaring gezet. Dan krijg je nog kosten koper erbij, laat staan dat er iets van geld overblijft om een fatsoenlijke badkamer in te bouwen. En dan ben ik nu bezig met een zogenaamde "maatschappelijk verantwoord wonen" woning van woningbouwcorporatie. Probeer in je eentje als starter in de Randstad een woning te vinden... Vaak zit je nog met een studieschuld die je moet opgeven voor NHG (ik begrijp wel dat veel jongeren hun studieschuld niet opgeven bij afsluiten van hypotheek). We leven in een tijd met steeds meer vrijgezellen, maar de woningmarkt is daar niet op ingericht. Huren voor 700 euro per maand is geen probleem, maar een hypotheek van 500 euro per maand wordt niet afgegeven. Jongeren wordt op deze manier toegang tot de markt ontzegd, terwijl toch echt aan te tonen is dat de hypotheek makkelijk betaald kan worden.
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet of ik je helemaal goed begrijp voor wat betreft je inkomen, maar als je 5000 netto per maand extra krijgt van je werkgever dan heb je toch zo een mooi bedrag bij elkaar gespaard om een deel zelf te betalen?
Verwijderen