Vorige week las ik op een Amerikaans blog de een verhaal over de schrijvers beste financiële beslissing: Heel jong, heel veel sparen als ik dat kort mag samenvatten. Ik wil het dit keer hebben over onze slechtste financiële beslissing.
Dat is denk ik met stip op 1: Onze auto. En dan niet zozeer dat we deze auto gekocht hebben, maar meer de timing ervan. Daar plukken we nu, helaas, nog de vruchten van.
Om te beginnen, we hebben de auto niet met een lening gekocht. We hadden het bedrag dat we aan de auto wilden besteden, en ook besteed hebben, netjes op onze spaarrekening staan. Maar heel veel meer hadden we op dat moment ook niet.
Op dat moment hadden we ook ons oude appartement nog, dat werd verhuurd, waardoor de kosten eigenlijk netto nul waren. Hierdoor konden we per maand best wat sparen. We hadden dus de kosten van de verhuizing en de verbouwing van ons huidige huis eigenlijk alweer terug gespaard. Verder was onze dochter net geboren waardoor we eigenlijk vonden dat onze auto te klein was.
Het kwam er op neer dat we vonden dat we best wat financiële ruimte hadden om een nieuwe auto te kopen. De spaarbuffer zouden we dan snel weer kunnen aanvullen. Zo gezegd zo gedaan. We zochten de auto die we op het oog hadden en binnen 3 weken reden we weg met onze nieuwe auto en een bijna lege spaarrekening. Geen probleem, die hebben we zo weer aangevuld dachten we....
Maar twee maanden later zegde onze huurder op waardoor we opeens geen geld per maand meer overhielden, maar erg krap aan op 0 konden uitkomen. En elke extra uitgave die gedaan moest worden betekende dus weer wat minder spaargeld op de rekening. En een nieuwe huurder hebben we uiteindelijk ook nooit meer gevonden.
Dit ging zo ongeveer drie maanden zo door totdat we opeens een bod op ons appartement kregen. We kwamen er redelijk snel uit, en uiteindelijk hebben we 2 maanden later de overdracht gehad. Maar we moesten wel een verlies nemen, dat we niet met ons spaargeld konden opvangen. Daarom hebben we een lening moeten nemen om die restschuld te kunnen financieren. En wat leert het toeval, het geld dat we op onze spaarrekening te kort hadden, ongeveer het bedrag was dat we op aan de auto hadden uitgegeven.
Uiteindelijk hebben we het gehele tekort op het huis geleend, zodat we toch nog een klein buffertje op de rekening hadden staan.
Nu is deze slechte beslissing voor ons wel echt de eye-opener geweest om ons meer te verdiepen in onze hypotheek, en ook het startsein geweest om met extra aflossen te beginnen. Dus helemaal slecht eindigt is deze ervaring ook weer niet, maar totdat we de restschuldlening hebben afbetaald rond de jaarwisseling, hebben we dus 2 jaar de gevolgen van deze beslissing moeten ondervinden.
Wat hebben wij verder geleerd hiervan voor onze financiën?
Dat is denk ik met stip op 1: Onze auto. En dan niet zozeer dat we deze auto gekocht hebben, maar meer de timing ervan. Daar plukken we nu, helaas, nog de vruchten van.
Om te beginnen, we hebben de auto niet met een lening gekocht. We hadden het bedrag dat we aan de auto wilden besteden, en ook besteed hebben, netjes op onze spaarrekening staan. Maar heel veel meer hadden we op dat moment ook niet.
Op dat moment hadden we ook ons oude appartement nog, dat werd verhuurd, waardoor de kosten eigenlijk netto nul waren. Hierdoor konden we per maand best wat sparen. We hadden dus de kosten van de verhuizing en de verbouwing van ons huidige huis eigenlijk alweer terug gespaard. Verder was onze dochter net geboren waardoor we eigenlijk vonden dat onze auto te klein was.
Het kwam er op neer dat we vonden dat we best wat financiële ruimte hadden om een nieuwe auto te kopen. De spaarbuffer zouden we dan snel weer kunnen aanvullen. Zo gezegd zo gedaan. We zochten de auto die we op het oog hadden en binnen 3 weken reden we weg met onze nieuwe auto en een bijna lege spaarrekening. Geen probleem, die hebben we zo weer aangevuld dachten we....
Maar twee maanden later zegde onze huurder op waardoor we opeens geen geld per maand meer overhielden, maar erg krap aan op 0 konden uitkomen. En elke extra uitgave die gedaan moest worden betekende dus weer wat minder spaargeld op de rekening. En een nieuwe huurder hebben we uiteindelijk ook nooit meer gevonden.
Dit ging zo ongeveer drie maanden zo door totdat we opeens een bod op ons appartement kregen. We kwamen er redelijk snel uit, en uiteindelijk hebben we 2 maanden later de overdracht gehad. Maar we moesten wel een verlies nemen, dat we niet met ons spaargeld konden opvangen. Daarom hebben we een lening moeten nemen om die restschuld te kunnen financieren. En wat leert het toeval, het geld dat we op onze spaarrekening te kort hadden, ongeveer het bedrag was dat we op aan de auto hadden uitgegeven.
Uiteindelijk hebben we het gehele tekort op het huis geleend, zodat we toch nog een klein buffertje op de rekening hadden staan.
Nu is deze slechte beslissing voor ons wel echt de eye-opener geweest om ons meer te verdiepen in onze hypotheek, en ook het startsein geweest om met extra aflossen te beginnen. Dus helemaal slecht eindigt is deze ervaring ook weer niet, maar totdat we de restschuldlening hebben afbetaald rond de jaarwisseling, hebben we dus 2 jaar de gevolgen van deze beslissing moeten ondervinden.
Wat hebben wij verder geleerd hiervan voor onze financiën?
- Reserveer geld voor dit soort grote uitgaven, naast je standaardbuffer
- Ga niet uit van alleen de huidige situatie, maar ook van slechtere scenario's
- Als je buffer echt heel laag is geworden, vermijd dan alle grote uitgaven indien mogelijk
Wat is jullie slechtste financiële beslissing geweest?
Ah wow, das pech hebben ja! Als je meerdere huizen hebt moet je buffer x maal groter zijn dan normaal. Dat is een leerpuntje dat wij ook aan het ondervinden zijn.
BeantwoordenVerwijderenZeker met huurders kan er ineens zomaar iets volledig fout gaan.
Zo hadden we vorig jaar van de 4 panden die we verhuren ineens 2 wanbetalers en 1 leegstaand pand. En dan moet je die afbetalingen ook nog bekostigen he.
Het is gelukt, maar wij gaan erg spaarzaam om met de centjes, en we proberen veel te investeren zodat we betere huurders krijgen.
Geld krijg je nooit voor niets, je moet er altijd voor werken :-)
Wat algemener, maar in mijn geval denk ik vooral verantwoordelijkheid nemen voor anderen, op financieel vlak. Heeft veel geld gekost, naast de ellende die je er verder van hebt. Maar je leert ervan.
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend eerlijk dat je dit met ons wilt delen. Een ervaring uit de praktijk maakt immers meer indruk dan een 'stel-je-voor-dat' scenario.
BeantwoordenVerwijderenMijn domste financiële beslissing is dat ik ervan uit ging, dat ik na mijn scheiding, per maand net zoveel geld kon sparen als tijdens mijn huwelijk. 'Ik kan immers goed met geld omgaan' vond ik. 'Ik weet wat erin komt en ik weet wat eruit gaat'. Vanuit die hooghartigheid heb ik een veel te duur huis gekocht met hoge servicekosten die ieder jaar stegen.
Nu 6 jaar later, is het dure huis verkocht, is de restschuld afbetaald (door jarenlang heel sober te leven) en ben ik een waardevolle les rijker. Ten eerste ben ik nu heel tevreden met mijn sobere leefstijl, ik kan met veel minder toe omdat ik nu andere waarden belangrijk vind in mijn leven, en ten tweede zal ik nooit meer vanuit naïviteit een grote financiële aanschaf doen die me zoveel problemen zal geven. Dat idee geeft rust. Groetjes, Astrid C.
Dankjewel, en jij ook bedankt dat je dit wilt delen...
VerwijderenWat een goede blog! Dit zet echt even aan tot nadenken.
BeantwoordenVerwijderenBij ons was het iets soortgelijks eigenlijk, alleen dan nog duurder: wij deden een bod op ons huis toen de financiering van de koper van ons appartement nog niet rond was. En... Die kreeg hem niet rond. Dat hadden we echt niet aan zien komen, het was begin 2010, vandaar. Ach ja, nu wonen we hier alweer 6 jaar heel gelukkig. Geld is ook niet alles. :-) En het geeft genoeg stof tot bloggen.
Dat is waar...
VerwijderenOndoordacht een huis (nog te bouwen) gekocht in een nieuwe wijk waar wij eigenlijk helemaal niet thuishoorden. Al tijdens de bouw wilden wij weg. We hebben het af laten bouwen, zijn daar getrouwd en na 4 maanden was het huis verkocht en zijn wij naar manliefs dorp verhuist. Gelukkig konden wij het huis verkopen tegen de prijs wat ook wij ervoor hebben betaald. Het heeft ons geen geld gekost.
BeantwoordenVerwijderen