Dat was de titel van een artikel op nu.nl. De strekking van het artikel was dat de overheid een aantal verworvenheden niet meer kan betalen en dat we dus zelf voor meer zaken geld achter de hand moeten houden. Denk daarbij aan met pensioen gaan met 65 (of eerder), de hoogte van je eigen risico in de zorg en wel of geen pensioen opbouwen om maar een paar te noemen. De hoogleraar die voor dit artikel geïnterviewd is verwacht dat er nog wel meer zaken die nu door de overheid gegarandeerd/geregeld zijn zelf moeten gaan regelen. Al zei hij niet welke.
Ik denk dat hij gelijk heeft. Dat we inderdaad binnen niet al te lange tijd nog meer (financiële) keuzes op ons bordje krijgen. Welke dat zijn weet ik echter niet. Veel zal afhangen van het kabinet dat er komt te zitten.
Maar eigenlijk triggerde de titel mij meer dan de inhoud van het artikel, aangezien wij de afgelopen twee zaterdagen (deel 1 en deel 2) ook twee blogs schreven over hoeveel financiële vrijheid voldoende zou zijn voor ons.
Keuzes
In de reacties op ons blog van gisteren over onze netto waarde schreef iemand: "Jullie doel lijkt me uiteindelijk vooral te zijn dat de nettowaarde stijgt." Dat is echter niet ons doel. Ons doel is om bepaalde financiële keuzes te maken zonder dat we daar "voor de financiën" toe gedwongen worden. Met andere woorden, echte keuzevrijheid. Maar om die keuzes echt vrij te kunnen maken hebben we vermogen nodig. In de vorm van geld waarmee we de gevolgen van die keuzes kunnen betalen of in renderend vermogen waaruit we voldoende inkomsten genereren. Het bijhouden van de netto waarde is daar een mooi middel voor.
Nu hoor ik heel vaak om me heen de zin: "Ik moet toch nog werken tot mijn 70/71/72e" etc. Dit omdat de overheid geleidelijk de AOW-leeftijd aan het verhogen is. Als je dan toch op bijvoorbeeld je 65e wilt stoppen met werken, moet je wel voldoende (renderend) vermogen hebben om die 5/6/7 jaar te kunnen overbruggen.
Maar dat is niet het enige. Doordat je die laatste jaren ook niet meer inlegt in je pensioen (ik ga even uit van een werknemer, niet een ZZP-er). zul je ook minder pensioen opbouwen en dus ook na je pensionering minder inkomen hebben dan wanneer je doorwerkt tot die hogere leeftijd. Heb je daar dan genoeg aan of heb je dat hogere pensioen echt nodig?
Als je dat (renderende) vermogen niet hebt opgebouwd op het moment dat je voor die keuze staat, dan heb je eigenlijk geen keuze. Dan rest er inderdaad niets anders dan doorwerken tot welke leeftijd de overheid tegen die tijd acceptabel vindt.
Zo zijn er vele voorbeelden te vinden. Zo zijn er veel (Amerikaanse) bloggers die het doen van een grote uitgave afwegen tegen de extra tijd die daardoor moeten blijven werken. Mr. Money Mustache is daar een voorbeeld van.
Welke keuze je ook maakt, het gaat erop dat je er zelf achter staat.
Maken jullie dit soort financiële keuzes bewust, ook als de gevolgen pas (ver) in de toekomst liggen?
Ik denk dat hij gelijk heeft. Dat we inderdaad binnen niet al te lange tijd nog meer (financiële) keuzes op ons bordje krijgen. Welke dat zijn weet ik echter niet. Veel zal afhangen van het kabinet dat er komt te zitten.
Maar eigenlijk triggerde de titel mij meer dan de inhoud van het artikel, aangezien wij de afgelopen twee zaterdagen (deel 1 en deel 2) ook twee blogs schreven over hoeveel financiële vrijheid voldoende zou zijn voor ons.
Keuzes
In de reacties op ons blog van gisteren over onze netto waarde schreef iemand: "Jullie doel lijkt me uiteindelijk vooral te zijn dat de nettowaarde stijgt." Dat is echter niet ons doel. Ons doel is om bepaalde financiële keuzes te maken zonder dat we daar "voor de financiën" toe gedwongen worden. Met andere woorden, echte keuzevrijheid. Maar om die keuzes echt vrij te kunnen maken hebben we vermogen nodig. In de vorm van geld waarmee we de gevolgen van die keuzes kunnen betalen of in renderend vermogen waaruit we voldoende inkomsten genereren. Het bijhouden van de netto waarde is daar een mooi middel voor.
Nu hoor ik heel vaak om me heen de zin: "Ik moet toch nog werken tot mijn 70/71/72e" etc. Dit omdat de overheid geleidelijk de AOW-leeftijd aan het verhogen is. Als je dan toch op bijvoorbeeld je 65e wilt stoppen met werken, moet je wel voldoende (renderend) vermogen hebben om die 5/6/7 jaar te kunnen overbruggen.
Maar dat is niet het enige. Doordat je die laatste jaren ook niet meer inlegt in je pensioen (ik ga even uit van een werknemer, niet een ZZP-er). zul je ook minder pensioen opbouwen en dus ook na je pensionering minder inkomen hebben dan wanneer je doorwerkt tot die hogere leeftijd. Heb je daar dan genoeg aan of heb je dat hogere pensioen echt nodig?
Als je dat (renderende) vermogen niet hebt opgebouwd op het moment dat je voor die keuze staat, dan heb je eigenlijk geen keuze. Dan rest er inderdaad niets anders dan doorwerken tot welke leeftijd de overheid tegen die tijd acceptabel vindt.
Zo zijn er vele voorbeelden te vinden. Zo zijn er veel (Amerikaanse) bloggers die het doen van een grote uitgave afwegen tegen de extra tijd die daardoor moeten blijven werken. Mr. Money Mustache is daar een voorbeeld van.
Welke keuze je ook maakt, het gaat erop dat je er zelf achter staat.
Maken jullie dit soort financiële keuzes bewust, ook als de gevolgen pas (ver) in de toekomst liggen?
Ja, zeker! Op de korte termijn lijkt het daardoor idd soms of ik doelen stel om het stellen van doelen of mezelf bepaalde dingen 'opleg'. Ik bekijk echter het grote plaatje en mijn idee om nog maximaal 10 jaar (ik ben nu 32) te moeten werken. En dat probeer ik te combineren met ook nu al een prettig leven. Dus bijvoorbeeld meer passief inkomen en minder nodig hebben.
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar..
VerwijderenJammer dat er zo weinig mensen reageren, want volgens mij is dit wel de vraag waarom het draait. Ik vind het moeilijk om nu al in te leveren voor later, maar ik moet toch een keer beginnen. Eerst maar versneld mijn hypotheek wegwerken.
BeantwoordenVerwijderenDat is uiteindelijk toch ook een financiële keuze die pas later echt veel vrijheid gaat opleveren. Dus eigenlijk ben je er nu al mee bezig...
Verwijderen